|
W skrócie |
Biblia -
zbiór ksiąg, którzy wierzący Żydzi i
Chrześcijanie uważają za święte i
kanoniczne tj. normatywne dla wiary i
religijnego życia; przetłumaczone na
około 1300 języków i narzeczy |
|
|
Cytaty |
"Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa,
pochłaniałem je, a Twoje
słowo
stawało się dla mnie rozkoszą i radością
serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane
nade mną, Panie,
Boże
Zastępów!"
Jr 15-16 |
|
|
|
|
|
|
|
|

|
Symbolika liczb |
Symbolika liczb w Biblii
1
Uważana była za liczbę najdoskonalszą. Jest liczbą
pierwszą. Symbolizuje początek oraz niewidzialną lecz
aktywną siłę stwórczą (Boga). Jest źródłem i i kresem
wszystkiego, centrum. Odnosi się także do człowieka jako do
jedynej istoty wyprostowanej. Oznacza cechy takie jak
oryginalność, indywidualność, a także samotność.
2
Jest pierwszą liczbą parzystą. Uważana była za
złowieszczy symbol. Oznaczało się nią opozycję,
konflikt, szpiegów. Przedstawia osiągniętą równowagę lub
też nieujawnione zagrożenie. Jest cyfra przyporządkowaną
wszystkim dwuznacznym zdarzeniom, sytuacjom oraz
postaciom o pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu.
Oznacza także symetrię. Wyraża najbardziej surowy
podział na białe i czarne, kobietę i meżczyznę, dobro
oraz zło. Dwójka to także dualizm, walka, ruch, postęp,
rywalizacja, wzajemność w miłości lub w nienawiści.
Oznacza chwiejność charakteru (rozdwojenie jaźni).
Liczba ta ma także związek z człowiekiem. Każdy z nas ma
bowiem parzyste organy ciała (dwoje oczu, uszu, rąk,
nóg). Wyraża kobiecość.
3
Uważana jest za liczbę doskonałą, obejmującą
całokształt rzeczy w wyniku tego, że jest sumą cyfr 1
oraz 2. Symbolizuje boskie trójce wielu wyznań:
chrześcijańska - Bóg ojciec, Syn boży i Duch Święty;
egipska - Ozyrys, Izyda, Horus, babilońska - Ea,
Marduk, Gibil; hinduistyczna - Brahma-stwórca
(Trimurti) , Wisznu-życie, Siwa-śmierć; grecka -
Zeus z potrójną błyskawicą, Pluton (Hades) z trzygłowym
psem Cerberem, Posejdon z trójzębem. Liczba ta oznacza
także światło, słońce oraz ogień. Dzieki łączeniu w
sobie cech pierwszych dwóch liczb trójka
symbolizuje świadomość, harmonię, równowagę oraz rozwój
i wzrost. Związki z liczbą trzy to: początek,
środek i koniec; niebio, ziemia i piekło; wiara,
nadzieja oraz miłość.
4
Uchodziła za liczbę świętą, zwłaszcza w starożytnej
Grecji. Są cztery strony świata, cztery pory roku, a my
często szukamy czterolistnej koniczyny, która przynosi
szczęście. Symbolizuje ziemię oraz powierzchowność.
Jeśli chodzi o tę liczbę możemy wyróżnić kilka jej
związków takich jak: cztery pory roku; cztery wiatry;
cztery strony świata; cztery żywioły; cztery rzeki
rajskie; cztery fazy życia; cztery podstawowe
pierwiastki; czterej jezdźcy Apokalipsy.
5
Jest sumą pierwszej cyfry parzystej 2 i pierwszej
nieparzystej 3. To symbol zjednoczenia, centrum,
harmonii i równowagi, istnienia materialnego,
postrzegalnego. Liczba 5 uważana była za liczbę
szczęśliwą. Była między innymi symbolem potęgi Boga i
człowieka (rozstawione nogi i ręce oraz głowa). Mamy
pięć palców u ręki, pięć palców u stopy, pięć zmysłów:
wzrok, słuch, dotyk, węch i smak. Reprezentuje także
człowieka (jak na pentagramie Agryppy) i wszechświat
oraz jego dwie osie pionową i poziomą, przechodzące
przez wspólny środek. 5 staje się w ten sposób symbolem
doskonałości i porządku. W symbolice hinduskiej 5
jednoczy w sobie 2 oznaczające zasadę żeńską i 3 zasadę
męską. Wyraża w ten sposób życie. Oznacza człowieka oraz
mikrokosmos. Jest to cyfra symbolizująca życie na łonie
natury i jak twierdzą chińczycy tam gdzie się ona
pojawia tam szczęście jest blisko. Symbolizuje rownież 5
świętych planet znanych pitagoryjczykom.
6
Symbolizuje doskonałość, wyrażoną graficznie
przez sześć trójkątów równobocznych wpisanych w
okrąg. Każdy bok trójkąta długością odpowiada
promieniowi okręgu, a sześć wyraża prawie dokładnie
stosunek obwodu do promienia. Jest to również cyfra
oznaczająca walkę dobra ze złem. W Apokalipsie
szóstka ma znaczenie zdecydowanie negatywne. Oznacza
grzech. Trzy szóstki oznaczają siłę zła. 6 jest
często przedstawiana jako pieczęć Salomona,
wyrażająca związek dwóch przeciwstawnych elementów,
symbol makrokosmosu i człowieka ogólnie, jako
rodzaju ludzkiego. Ten sam motyw graficzny pojawia
się również w Indiach, wyrażając równowagę pomiędzy
żywiołem wody i żywiołem ognia. Oznacza także
sześcian, połączenie sześciu kwadratów: symbol
solidności i stałości.
7
Święta liczba wszystkich ludów starożytnych. Jej
moc potwierdzały zjawiska niebieskie: siedem dni
każdej fazy księżyca i istnienie siedmiu planet. W
systemie pitagorejczyków symbol wszechświata, gdyż
łączy cztery żywioły z boskością trójki, Ziemię i
Niebo. 7 łączy w sobie 4 (która symbolizuje ziemię)
i 3 symbol nieba. Przedstawia w ten sposób cały
wszechświat stanowiący dynamiczną całość. Róża o
siedmiu płatkach jest symbolem siedmiu nieb. 7 to
liczba całości, porządku moralnego. W starożytnym
Egipcie symbolizowała wieczne życie. Przedstawia
cały, zamknięty cykl, doskonałość dynamiczną. Wg
tradycji 3 religii monoteistycznych świat został
stworzony w siedem dni. Symbolizuje także szczęście
(szczęśliwa 7). Liczba ta łączy w sobie siedem cudów
świata; siedem dni stworzenia świata oraz siedem
kolorów tęczy.
8
Liczba 8 była uznawana za symbol doskonałości i
nieskończoności (reprezentuje jej znak). Ma duże
znaczenie w religii chrześcijańskiej. Osiem osób
liczyła załoga Arki Noego (Noe, jego żona i trzej
synowie Noego z żonami). Oznacza także zdrowie,
bogactwo oraz miłość
9
Liczba ta jest uważana za świętą gdyż jest
wynikiem mnożenia trzech przez trzy. Jest także
ostatnią cyfrą co symbolizuje przełom. Liczba ta
ma także inne właściwości matematyczne np.
9 * 2 = 18 i 1 + 8 = 9
5 * 9 = 45 i 4 + 5 = 9
9 * 3 = 27 i 2 + 7 = 9
4 * 9 = 36 i 3 + 6 = 9
6 * 9 = 54 i 5 + 4 = 9
7 * 9 = 63 i 6 + 3 = 9
W starożytnej Grecji 9 ma znaczenie rytualne.
Demeter przez 9 dni wędruje po świecie w
poszukiwaniu swojej córki Persefony. Dziewięć
muz przychodzi na świat za sprawą Zeusa podczas
dziewięciu miłosnych nocy. 9 symbolizuje owocne
poszukiwania, ukoronowanie wysiłków, zakończenie
procesu tworzenia. 9 to również wszechświat jako
całość złożona z trzech części. Każdy ze światów
: niebo, ziemia i piekło, jest przedstawiany za
pomocą trójkąta lub cyfry 3. Według tradycji
judeochrześcijańskiej istnieje 9 hierarchii
anielskich, 9 sfer niebieskich, 9 kręgów
piekielnych. Egipcjanie nazywali 9 Górą
Słoneczną. Wyrażała ona dla nich przemiany,
którym podlegała w trzech światach ( boskim,
ziemskim i intelektualnym) trójca bóstw Ozyrys,
Izyda i Horus, przedstawiająca Esencję,
Substancję i Życie. 9 oznacza również zbawienie,
dlatego w tradycji chrześcijańskiej Jezus,
ukrzyżowany o trzeciej, zaczyna agonię o szóstej
i umiera o dziewiątej. 9 jest ostatnią w szeregu
cyfr. Jest więc końcem i zarazem ponownym
początkiem, przeniesieniem zjawiska na nowy,
szerszy plan. Związana jest z ideą ponownych
narodzin, kiełkowania, jak i jednocześnie
śmierci, zaniku. Przez dziewięć miesięcy trwa
też okres ciąży.
10
Liczba ta jest sumą pierwszych czterech
liczb: 1 + 2 + 3 + 4 =10 (Pitagorejski symbol
doskonałości). Zawsze była uważana za liczbę
świętą. Dziesięć to suma palców obu rąk i suma
palców obu nóg. Gdy chcemy się uspokoić, liczymy
do dziesięciu, gdy chcemy dodać sobie odwagi lub
mocy, także liczymy do dziesięciu. Wszyscy znają
dziesięcioro przykazań, a często ludzie sami
wymyślają dziesięć zasad i zalecają ich
przestrzeganie. Oznacza doskonałość
wszechświata. Dzięki przejściu z ostatniej cyfry
(9) staje się pierwszą liczbą przez co
symbolizuje nowy ład.
11
Liczba 11 jest między innymi symbolem
nadmiaru i przesady, nieporządku i grzechu. Ma
duże znaczenie w religii chrześcijańskiej.
Oznacza niekiedy grzech, gdyż przekracza 10
(liczbę Dziesięciorga Przykazań).
12
Liczba 12 była uważana za liczbę szczęśliwą i
świętą. Rok ma dwanaście miesięcy, jest dwanaście
znaków zodiaku, było dwunastu apostołów, ale i
zbójców, tuzin i dwanaście sztuk. Rzymianie na 12
tablicach z brązu spisali kodeks praw. Prawo
dwunastu tablic było pierwszym dokumentem pisanym,
świadectwem kultury Rzymu. Młodzież rzymska uczyła
się z nich czytać. Jest to liczba podzielna przez
kolejne liczby 1, 2, 3, 4 oraz 6, stąd
(prawdopodobnie) posiadająca znaczenie szczególne.
Oznacza także niewinność, skromność i dziewictwo.
Łączy w sobie 12 miesięcy; 12 apostołów; 12 znaków
zodiaku. Symbolizuje też łaskę, miłość i spokój. W
symbolice ludowej oznacza godzinę duchów.
13
Już w starożytności uważano 13 za złowróżbną,
przynoszącą nieszczęście. W ostatniej wieczerzy
uczestniczyło 13 osób. Kabała podaje, że istnieje 13
złych duchów. 13 rozdział Apokalipsy jest rozdziałem
mówiącym o Antychryście, o Bestii. Jednocześnie
jednak 13 oznaczała od dawna osobę, rzecz, lub
pojęcie najsilniejsze, najpiękniejsze, najlepsze w
danej grupie. 13 to Zeus w otoczeniu 12 bogów
greckich, oraz Ulisses, któremu jako jedynemu
spośród 13 towarzyszy udaje się ocalić życie w
spotkaniu z cyklopem. Jako suma statycznej 10 i
dynamicznej, twórczej 3, trzynastka oznacza również
podążanie ku śmierci, do zakończenia jakiegoś
procesu lub etapu, wysiłek tworzenia, który od czasu
do czasu ulega załamaniu, by pojawić się ponownie;
gwałtowną przemianę, która niszcząc stare daje
jednocześnie trudny początek temu, co nowe. Dla
ścisłości: Ostatnia Wieczerza, to 12 Apostołów -
wśród nich Judasz - i to 12 ma znaczenie
symboliczne, nie 13. Po śmierci Judasza wybrano na
jego miejsce Macieja po to, by ta symbolika była
zachowana.
21
W Biblii i tradycji biblijnej 21 oznacza zupełną,
całkowitą doskonałość, boską mądrość, osiągnięty cel
i związaną z tym pełnię szczęścia. Jest to również
symbol niezależnego człowieka, jednostki dokonującej
wyboru między światem ducha i światem materialnym,
między dobrem a złem. To dynamiczny wysiłek
indywiduum, który powstaje z konfliktu między
przeciwieństwami. 21 jest liczbą oznaczającą
odpowiedzialność. Nieprzypadkowo w wielu kulturach
ukończenie 21 roku życia wiązało się z osiągnięciem
pełnoletności.
|
|
|