Stary Testament
Na Stary Testament składają się, w
zależności od uznawanego
kanonu:
- 39 ksiąg - kanon hebrajski,
uznawany przez żydów i wyznania protestanckie
- 46 ksiąg - kanon katolicki
Księgi te powstawały w okresie od
XII do
II wieku p.n.e. Część
badaczy uważa jednak, że powstawały one od XIII a nawet XV
wieku p.n.e. do V wieku p.n.e. Księgi prorockie, jak się
sądzi, powstały w IX-VI wieku p.n.e., a księgi
deuterokanoniczne powstały prawdopodobnie w II wieku p.n.e.
Według opinii niektórych badaczy najstarsze są
Psalmy 90 i prawdopodobnie
91, Księga Hioba i Księgi Mojżeszowe.
Treścią ksiąg Starego Testamentu
jest historia i dziedzictwo narodu izraelskiego. Zostały one
pierwotnie spisane w języku
hebrajskim,
aramejskim i
greckim (koine).
Księgi Starego Testamentu dzieli się
na:
- księgi historyczne
- księgi profetyczne
- księgi dydaktyczne
Według innego podziału, mającego
korzenie w Judaizmie są to: Pięcioksiąg (hebr.
Tora), Prorocy (hebr.
Newiim) i Pisma (hebr. Ketuwim).
Dla judaizmu najważniejsza jest
najstarsza część Biblii - pięcioksiąg
Mojżeszowy, zwany również
Torą, na który składają się
księgi:
Pięcioksiąg Mojżeszowy opisuje
powstanie świata, losy
Żydów od czasów
Abrahama aż do powrotu z
Egiptu do
Palestyny, oraz - co dla
Żydów jest najważniejsze - podstawowe zasady judaizmu, od
sposobu sprawowania kultu i obchodzenia świąt, po
szczegółowe zasady odżywiania się i ubioru.
Dla judaizmu i islamu święte są
także wszystkie pozostałe księgi
Starego Testamentu, z tak
zwanego
kanonu hebrajskiego,
obejmującego w sumie 39 ksiąg (według podziału hebrajskiego
prorocy mniejsi i niektóre inne księgi stanowią całość i
dlatego kanon żydowski tradycyjnie liczy 24 księgi). Są to
oprócz Tory:
Księgi
proroków:
-
Jozuego
-
Sędziów
- Samuela (2 księgi)
- Królów (2 księgi)
-
Izajasza
-
Jeremiasza
-
Ezechiela
- Dwunastu proroków (Ozeasza,
Joela,
Amosa,
Abdiasza,
Jonasza,
Micheasza,
Nahuma,
Habakuka,
Sofoniasza,
Aggeusza,
Zachariasza,
Malachiasza)
W księgach proroków są zawarte
wszystkie kolejne proroctwa - czyli zgodnie z tradycją
treści, które prorocy na zlecenie Boga przekazywali wiernym.
Często znajdują się tam również opisy dziejów poszczególnych
proroków.
Księgi
hagiograficzne:
Księgi hagiograficzne dzielą się na
księgi poetyckie, będące zbiorami pieśni, przysłów, kazań i
poematów, które uznano za święte, oraz księgi o charakterze
historyczno-legendarnym opisujące dzieje osób, które były
dla żydów ważne ze względów religijnych, ale nie zostały
uznane za proroków.
|